maandag 15 november 2010

Waarom we bloggen: Sullivan en postmodernisme van langs achteren genomen (3)

Ik kom nog even terug op Andrew Sullivan,
om er daarna nooit meer over te spreken -
neen, hem zelfs niet meer te denken.
Dat beloof ik je.

Andrew Sullivan – zouden zijn vrienden hem Andy noemen? - benadrukt het gemeenschappelijke karakter van de blog, en hij heeft gelijk. Dat en niets anders vormt de kern van het bloggebeuren, het is zijn 'raison d'être' zo je wil. Hij gaat verder door te stellen dat de kwaliteit van wat er op de blog verschijnt ondermaats is. Dat ligt volgens hem aan de snelheid waarmee iets gepubliceerd wordt, en aan het feit dat niemand de tekst eerst naleest.

Hmm..

Sta mij toe me even specifiek tot jou te richten, Andrew. (Ik zal je tutoyeren en je met je voornaam aanspreken. Dat is veel minder afstandelijk. Mocht je dat niet graag hebben, mail me en ik pas de tekst aan. Beloofd.)

Op het eerste zicht lijk je daar een punt te hebben. Niettemin, enige nuance is hier op zijn plaats. De meeste bloggers die ik ken, hebben wel goed nagedacht over wat ze in hun blog schrijven. Wat er in hun blogs verschijnt, is vaak beter dan wat sommigen aan het papier durven toevertrouwen, zelfs nagelezen en al. Dat je er zelf voor kiest om werk van mindere kwaliteit – jouw woorden – op je blog te publiceren, dat is je volste recht. Maar projecteer dit niet op iedereen.

Je verwijt het bloggen dat het geen stabiele waarheid brengt. Volgens jou is het postmodernisme in hetzelfde bedje ziek.

Je was zat toen je dit schreef, Andrew.

Wel, je was misschien niet zat, maar hoe dan ook, je sloeg de bal mis. Stabiele waarheid – 'stable truth', een betere vertaling schiet mij nu niet te binnen – bestaat niet, er is enkel perspectief. Lacan heeft Kant van langs achteren genomen, zo schreef de Franse filosoof Gilles Deleuze ooit. Daarmee bedoelde hij dat Lacan de filosofie van Kant op Kant's filosofie toepaste. Dat moet je wat vreemd in de oren klinken vermoed ik, maar ik zal het verduidelijken met twee voorbeelden. Sta mij toe jou en het postmodernisme hier even van langs achteren te nemen.

Je schrijft in je blogs dat het bloggen geen stabiele waarheid levert. Daaruit volgt dat wat jij in je blog schrijft geen stabiele waarheid is. Zo ondergraaf je de stelling die je zelf poneert.

Ook het postmodernisme betoogt dat er geen 'stabiele' waarheid is. Alles is al gezegd, de grote verhalen hebben gefaald, er is geen absolute waarheid en alles is relatief. Laat ik het postmodernisme nu eens van langs achter....nee, doe jij het maar. Ik ben moe.
Ook het postmodernisme is een ideologie, Andrew.

De Waarheid - mét hoofdletter - bestaat niet.

Er is enkel perspectief

1 opmerking: